Dezolacyjnie.

Wiersz 9

Dziękuję Ci, Boże za te wszystkie rany,
za płacz nocą, śmiech zapomniany,
za dzieciństwa gorycz, oczy zapłakane
koszmary nocne, krwawe łzy wylane.
Dziękuję Ci, Boże, że mnie zostawiłeś
sama cierpiałam, Ty na to patrzyłeś.
Dziękuję, że z mroku mnie nie zabrałeś
gdy upadałam,ręki nie podałeś.
Dziękuję, że śmierć tu sprowadziłeś,
która spustoszyła to, co Ty stworzyłeś.
Która mi zabrała wszystko co kochałam,
nic nie zostawiła, znów tu jestem sama.
Dziękuję Ci, Boże, za niezrozumienie,
za serce z kamienia, co wśród ludzi drzemie.
Za to, że poznałam smutek i cierpienie,
Samotnosć w tłumie, lęk i utrapienie.