Dezolacyjnie.

Wiersz 1

Boję się, cierpię
nikt nie odczuwa
serce me płacze,
ciało się skuwa.
Ucieka, szepcze...
Zabij mnie, proszę!
Odejść by chciało
ze złowieszczym losem.
Ludzie wokoło patrzą się, gapią
ciągle coś sapią, po głowie się drapią.
Nie rozumieją,
że samotność boli,
że moje życie się wciąż pie****i.